چندهفته پیش دقیقا توی شماره۱۲۱ همشهری جوان یه یاداشت خوندم .مضمونش این بودکه بزرگترین بابهتربگم تنها مشکل این نسل مساله آمیزشه..نویسنده یک سری دلیل برای اثاثبات حرف خودش آورده بود که البته منطقی بود.بعد تو شماره بعدی یه نفر دیگه از اعضای تحریریه یه یادداشت نوشت که ای جوانان نسل جدید چرا اعتراضی به یادداشت قبلی سردبیر نکردید؟مگه واقعا تنها بحران اجتماعی شما آمیزشه؟نوشته من من یه جور دیگه روشما حساب میکردم.می گفت چراازنسل خودتون دفاع نمی کنید؟نوشته بود:(همیشه می خندیدم وقتی کسی سر منبربرای هدایت جوان ها دعامی کردچون ایمان داشتم که نسل شما پشت این ظاهر غلط انداز،به صراحت،به حقیقت وبه ریشه ی هدایت نزدیک تر است.همیشه فکرمیکردم نسل شما به رونمی آوردولی روزانه ازخیلی تناقض هاوحرفهای جدی رنج می کشد واین واکنش بیرونی عجیب حاصل این فهمیدن ونگفتن است).نویسنده این طور که گفته بود فکرش با واقعیتی که باهاش مواجه شده بود اززمین تا آسمون فرق میکرده.بنده خدا به بدتناقضی رسیده بود وهمه ی معادلات فکریش به هم ریخته بود.آخرش هم گفته بود :چه دایناسورم که فکرمی کردم هزار مشکل پیچیده دیگر داریدکه به پناه گاه های کوچک نامطمئن هجوم می برید!
واقعا شایدوقتی مهمترین دغدغه نسل امروزرا سلامت جنسی ارزیابی می کنند وهیچ کس هیچ واکنشی نشان نمی دهد لابد همین است دیگه.نظر شما چیه؟ خوشحال میشم اگه با نظرتون به من کمک کنید تا به یه نتیجه منطقی برسم.
سلام . به نظر من نیاز جنسی در همه جوامع برای جوانها وجود داره ولی نحوه نگرش به آن فرق می کنه. مثلا طرز فکر یک جوان از شرق آسیا در رفع این نیاز با یک جوان ایرانی و اروپایی فرق می کنه. مهم نوع نگاه ما به این قبیل مسایل است ُ نه نفس قضیه